ادامه ویژگیهای افراد با عزت نفس پائین :
۳- افراد با عزت نفس پایین، خود را کوچک میدونن و همیشه سرشون پایینه و فکر میکنن که دیگران از اونها بهترن. اگه اینجوری بودید، بدونید که عزت نفستون پایینه که خود را کوچک میدونید و سرتون پایینه و فکر میکنید که دیگران از شما بهترن. و بدونید که خودتون را باور ندارید.
ولی آدمهای با عزت نفس ، برعکس هستند. اونها اصلا فکر نمیکنن که از بقیه حقیرترن. مثلا ممکنه کسی در اطرافشون باشه که در زمینه ای از اونها بهتر باشه، ولی اونقدر خودشون را باور دارن که با خود میگن که: من هم میتونم مثل او باشم و با خودش میگه که من هم اونقدر قدرت و توانایی دارم که حتی میتونم از او هم بهتر بشم. و همچنین میگه: اگه کارهایی که او انجام داده و به اینجا رسیده، من هم انجام بدم از او بهتر میشم. آدمهای موفق و با اعتماد به نفس، یک خصلت خاص دارن و اون هم اینه که: دوست دارن وقت خودشون را با آدمهایی مانند خودشون بگذرونن و اگه شما در مقابل اونها، خودت را کوچک بدونی و دست و پای خودت را گم کنی، بدشون میاد. چرا که پیش خودشون فکر میکنن که این آدم چقدر حقیر و ضعیفه.
بنابراین، اگه میخوای موفق بشی، باید عزت نفس خودت را بالا ببری و برای این کار باید قوانینش را یاد بگیری، نیروهای درونی خودت را بشناسی، به اونها باور داشته باشی، باید افکار و باورهات را نسبت به خودت تغییر بدی و خودت را باور داشته باشی.
هر چقدر که عزت نفستون بالا باشه، رفتار بهتر، عملکرد بهتر، روابط بهتر خواهید داشید، راهی که انتخاب می کنید درستتره و در نتیجه روز به روز هم موفق تر میشید.
۴- افراد با عزت نفس پایین، شل و ول هستن، شل حرف می زنن، شل و وارفته راه میرن، شونه هاشون افتاده هست، خمیده هستن و در کل از نظر فیزیکی، وقتی به اونها نگاه می کنید به راحتی متوجه میشید که عزت نفس پایین دارن. ولی اگه میخواهید روی عزت نفستون کار کنید، باید روی فیزیکتون هم کار کنید. محکم قدم بردارید، محکم حرف بزنید، سرتون بالا باشه. وقتی این چنین باشی، در ذهنت احساس اعتماد به نفس می کنی. پس از امروز سعی کنید که هم فیزیکتون مثل افراد با اعتماد به نفس باشه و هم تن صداتون. وقتی جایی میرید و میخواهید صحبت کنید، در عینی که مودبانه حرف می زنید، محکم صحبت کنید. توی چشمان طرف مقابلتون نگاه کنید و اونقدر این کار را در جاهای مختلف تکرار کنید تا تبدیل به عادتتون بشه.
۵- افراد با عزت نفس پایین در چشم طرف مقابلشون نگاه نمیکنن و سرشون پایینه.
اگه شما میخواهید با عزت نفس باشید، باید تمرین کنید که هنگام صحبت کردن سرتون بالا باشه و در چشمان طرف مقابلتون نگاه کنید. اگه این کار براتون سخته، نگاهتون را از یک چشم به چشم دیگر طرف مقابلتون ببرید. یا گاهی این طرف و اون طرف نگاه کنید. ولی باید بیشتر مواقع بتونید در چشم های اون شخص نگاه کنید.
وقتی کسی هنگام صحبت در چشم ما نگاه نمیکنه و به اصطلاح چشمش را می دزده، ما دوتا فکر میکنیم: یکی این که فکر می کنیم که او آدم ترسو و ضعیف و بی اعتماد به نفسیه و مورد دوم این که ، فکر می کنیم به ما دروغ میگه یا کاسه ای زیر نیم کاسه داره. پس هنگام صحبت کردن، تمرین کنید که تن صداتون بالا و محکم باشه، و نگاه چشم در چشم داشته باشید.
۶- افراد با عزت نفس پایین نمیتونن تعریف را بپذیرند:
اگه به هر دلیل، از یه فرد با عزت نفس پایین تعریف کنید، به دلیل اینکه اون فرد خودش را ارزشمند و شایسته تعریف نمیدونه، فکر میکنه که او را مسخره می کنید یا اینکه فکر میکنه که اگه کار مهمی هم کرده، به صورت اتفاقی و شانسی بوده.
مثلا به او میگید که چه لباس قشنگی و چقدر بهت میاد. این تعریف براش سنگینه و باورش نمیشه. و به جای اینکه خوشحال بشه و از شما تشکر کنه، فکر میکنه که دارید مسخرش میکنید.
شما هم اگه میخواهید عزت نفستون را تقویت کنید، باید خودتون را لایق هر تعریفی بدونید و برای خودتون ارزش قائل بشید. پس اگه کسی از شما تعریف کرد، با خوشحالی تعریفش را پذیرید، تشکر کنید و سریعا شما هم از یکی از ویژگی های طرف مقابلتون تعریف کنید.
۷- افراد با عزت نفس پایین مدام احساس گناه و شرمندگی دارن.
احساس گناه یک احساس فوق العاده بدیه که به خاطر انجام رفتار بدی در گذشته، به ما دست میده. ما انسانیم و جایز الخطا، و هر کسی بالاخره در دوره ای از زندگیش ممکنه کار بدی کرده باشه.
احساس گناه، به ما و به کسی که شاید کار بدی در حقش کرده باشیم کمکی نمیکنه. به جای احساس گناه کردن باید بپذیریم که کارمون اشتباه بوده، و این را هم بپذیریم که در اون زمان که اون کار را میکردیم، با توجه به عقل و دانشمون بوده و شاید از نظر ما کار بدی نبوده، چرا که اگر عقل و دانش الان را داشتیم، آن کار را نمیکردیم. پس باید خودمون را بپذیریم، و از خدا طلب بخشش کنیم.
ما باید این را قبول کنیم که خطاها و اشتباهات زندگی، مطمئنا به ما ضربه میزنه و چه بسا همین ضربه ها دید ما را بازتر میکنه. و ما را تبدیل به فرد خیلی بهتری می کنه. پس هر وقت احساس گناه به سراغتون اومد، به خودتون و خداتون بگید که خطا کردم، خدایا من را ببخش، مرا به راه راست هدایت کن و کمکم کن راه درست را پیدا کنم. پس وقتی خطای خود را بپذیرید و بپذیرید که انسان جایز الخطاست و بپذیرید که خدا بخشنده است و درصدد جبران برآیید، مطمئن باشید خدا هم شما را می بخشه و احساس گناه از وجودتون به آرامی برطرف میشه. یکی از شروطی که خدا ما را می بخشه اینه که خودمون، خودمون را ببخشیم. چرا که تا ما خودمون را نبخشیم خدا هم نمی بخشه.
اگه در مورد این مطلب نظر یا عقیده ای دارید و فکر میکنید که میتونه مفید باشه، خوشحال میشم نظر یا تجربه تون را از طریق کادر پائین همین صفحه برامون ارسال کنید.
تا قسمت بعد یا حق…
