قسمت چهاردهم شاه کلید موفقیت فرزندان

همونطور که در انتهای جلسه قبل گفتم تمام مواردی که در جلسه قبل گفته شد یه جورائی طبق همو فرمولیه که قبلا گفتم. الانم به خاطر اهمیتی که این فرمول در تقویت عزت نفس فرزندانمون داره، یه بار دیگه فرمول را میگم.

اما فرمول اینه :

از امروز به بعد، هر وقت خواستیم حرفی به فرزندمون بزنیم، برخوردی باهاش داشته باشیم، تنبیه اش کنیم، تشویقش کنیم و ……. یک لحظه مکث کنیم و این سوال را از خودمون بپرسیم که: این حرفی که میخوام بگم و یا این کاری که میخوام انجام بدم، چه تاثیری روی عزت نفس فرزندم داره؟ با این کارِ من چه تصوری، چه باوری و چه احساسی در او به وجود میاد؟ آیا احساس خوب، ارزشمند بودن، خواستنی بودن و مهم بودن در او به وجود میاد یا احساس بد، تحقیر شدن، تنفر، بی ارزشی و بی فایده بودن؟

از خودمون بپرسیم که اگه خودم الان جای او بودم، دوست داشتم والدینم چه برخوردی با من داشته باشن؟ از خودمون بپرسیم اگه والدینم من را درک میکردن بهتر بود یا برعکس؟

بنابراین، این چند لحظه مکث و پاسخی که به این سوالات میدیم، در نوع حرفی که میخواهیم بزنیم، نوع رفتاری که با فرزندمون داریم و یا نوع برخوردی که میخواهیم باهاش داشته باشیم، بسیار تاثیر گذاره.

در اینجا، کارهایی که به هیچ وجه  نباید انجام بدیم. و حرفهایی که اصلا نباید به زبون بیاریم را، براتون شرح میدم :

۱- چرا مثل فلانی نیستی؟، این جمله نوعی مقایسه و بسیار خطرناکه. مقایسه، باعث حس حسادت و بیزاری میشه. به جای مقایسه یا گفتن چنین حرفی، مشخص کنیم که دقیقا چه چیزی از فرزندمون میخواهیم و بعد براش توضیح بدیم که اگه فلان کار را انجام بدی، فلان اتفاق مثبت و خوب برات میفته.

۲- چرا مثل بچه کوچولوها رفتار میکنی؟ وقتی این جمله را میگیم، داریم به او اهانت میکنیم و او هم لج میکنه.

۳- چرا همیشه اینقدر نا مرتبی؟

۴- تو قشنگ ترین، بامزه ترین و زورمندترین بچه ی دنیا هستی. چنین جمله ای با این که مثبت به نظر میاد، ولی نباید گفته بشه چون توقع او از خودش بالا میره و فکر میکنه که هیچ وقت با هیچ شکستی مواجهه نمیشه، در صورتی که واقعیت اینطور نیست. مثلا به جای اینکه بگیم تو باهوشترین بچه ی دنیا هستی، بگیم تو خیلی باهوشی و من میدونم که این کار از عهده ات بر میاد.

۵- تو چه قدر احمقی. مثلا او با بی احتیاطی پریده وسط خیابون. به جای گفتن اینکه تو چقدر احمقی، بگیم موقع عبور از خیابون، باید دستم را بگیری و وقتی دستمون را گرفت، بگیم تو خیلی باهوشی که دست مرا گرفتی. حالا با خیال راحت از خیابون رد میشیم.

۶- ای کاش اصلا تو را نداشتیم. این جمله به شدیدترین حالت ممکن، احساس بی ارزشی را در فرزندمون به وجود میاره و به جای این جمله بگیم : بعضی وقتها خیلی ناراحتم میکنی.

۷- تنهام بذار. با گفتن این جمله او احساس میکنه دوستش نداریم. باید بگیم: من الان کار دارم و باید برم توی اتاقم. دوستت دارم.

۸- خفه شو. همونطور که هیچوقت به بزرگترمون و یا دوستمون نمیگیم خفه شو، به فرزندمون هم نگیم، چون با این حرف احساس بی لیاقتی میکنه.

۹- این کار را بکن وگر نه …… ، این حرف باعث لجبازی او میشه.

۱۰- کاش دو شیفت مدرسه میرفتی تا از دستت راحت میشدم. این یعنی دوستت ندارم و برام مهم نیستی.

۱۱- کاش زودتر تابستان تموم میشد و مدرسه ها باز میشد. این یعنی او احساس زیادی بودن میکنه.

۱۲- هیچ وقت به او نگیم که به خاطر این اشتباهت، خدا دیگه تو را دوست نداره.

۱۳- هیچوقت او را تحقیر نکنیم، چون باور انجام کارهای بزرگ را از او میگیریم.

۱۴- هیچوقت به خاطر حرف مردم، او را تحقیر، سرزنش و یا دعوا نکنیم.

اگه ما بتونیم اون فرمولی که گفتم را رعایت کنیم و مراقب افکار، اعمال و گفتارمون باشیم، آرام آرام میتونیم ضمیر ناخودآگاه فرزندمون را به سمت تونستن، لیاقت داشتن، شایستگی داشتن، مهم بودن، ارزشمند بودن، توانا بودن و قابل احترام بودن برنامه ریزی کنیم. طوری که این صفات جزئی از وجود فرزندمون بشه و این یعنی عزت نفس.

خب، حالا چندتا سوال مطرح میکنم که با پرسیدن اونها از خودتون و نوع جوابی که میدید، میتونید بفهمید که آیا دارید عزت نفس فرزندتون را تقویت میکنید یا تخریب؟

۱- آیا رفتاراتون به عنوان پدر و مادر به گونه ایه که به فرزندتون این برداشت را میده که در دنیای منطقی، قابل پیش بینی و هوشمندانه زندگی میکنه یا در دنیای پر از تضاد و حیرت و مجهولات؟، آیا شما حقایق را تایید میکنید و به اونها احترام میذارید یا نه؟

۲- آیا به فرزندتون فکر کردن را آموزش میدید؟ آیا از اهمیت این کار براش میگید؟

۳- آیا سعی میکنید به فرزندتون آگاهی بدید؟

۴- آیا طوری رفتار میکنید که فرزندتون مطیع بار بیاد؟

۵- آیا او را به مستقل اندیشی تشویق میکنید؟

۶- آیا طوری رفتار میکنید که او مسئولیت پذیر بشه؟

۷- آیا اگه فرزندتون زیاد از شما سوال بپرسه، با روی گشاده جوابش را میدید یا میگید که این همه سوال نپرس؟

۸- آیا اگه از فرزندتون خواسته ای دارید، با دلیل و منطق بیان میکنید یا با زور، و میگید که این کار را بکن چون من میگم؟

۹- آیا رفتارتون با او طوریه که او به خاطر ترس از مجازات شما، نظر خودش را پنهان میکنه یا به او میدان میدید تا نظرش را بیان کنه؟

۱۰- آیا رفتارتون طوریه که به نظرات و اندیشه های او با تمسخر و تحقیر برخورد میکنید یا با احترام و پذیرش؟

۱۱- آیا همیشه و در همه حال به او احترام میذارید؟ آیا به خواسته، احساس و اندیشه ی او بها میدید؟ آیا نقطه نظراتش را جدی میگیرید؟

۱۲- آیا او را درک میکنید و توان این را دارید که مسائل را از زاویه چشم او ببینید و در کل آیا رفتارتون طوریه که او احساس مرئی بودن میکنه یا نامرئی بودن؟

۱۳- آیا طوری رفتار میکنید که او به طور واقعی احساس کنه که دوستش دارید؟ آیا طوری رفتار میکنید که احساس کنه مایه ی دلخوشیتونه؟ و آیا طوری رفتار میکنید که احساس کنه دوست داشتنی و خواستنیه؟

۱۴- آیا برخوردتون با او منصفانه است یا بر پایه تهدید و ترس؟

۱۵- آیا او را تنبیه فیزیکی میکنید؟

۱۶- آیا طوری رفتار میکنید که او احساس کنه که واقعا آدم لایق و شایسته ایه؟

۱۷- آیا طوری با او رفتار میکنید که او احساس کنه که توانمنده؟

۱۸- آیا با رفتارتون در او احساس گناه ایجاد میکنید؟

۱۹- آیا به نیازها و علایقش بها میدید؟

۲۰- آیا به حریم خصوصیش احترام میذارید؟

۲۱- آیا طوری رفتار میکنید که او خودش را مطلوب و خوب بدونه؟

۲۲- آیا به او این احساس را میدید که میتونه به موفقیت های بزرگ برسه؟

۲۳- آیا برداشت او از رفتار و گفتار شما اینه که دنیا جای امنیه یا اینکه دنیا جای ناامن و ناخوشایندیه؟

۲۴- آیا به احساساتش احترام میذارید؟

۲۵- آیا به او میدان میدید که احساسات و خواسته هاش را ابراز کنه یا طوری رفتار میکنید که او جرات ابراز وجود نمیکنه؟

۲۶- آیا با اشتباهات او درست برخورد میکنید؟ آیا رفتارتون طوریه که فکر کنه کار خیلی بدی مرتکب شده یا به او یاد میدید که اشتباه کردن جزئی از فرآیند یادگیریه؟

۲۷- آیا در مورد مسائل جنسی به او آموزش های لازم را داده اید یا اونها را سرکوب میکنید؟

۲۸- آیا رفتارتون طوریه که زن بودن یا مرد بودن او را تحسین میکنید؟

۲۹- آیا طوری با او رفتار میکنید که احساس کنه زندگی خودش مال خودشه و متعلق به خودشه؟

نوع جواب شما به این سوالات، دو حالت داره:

یا تقویت عزت نفس فرزندتون یا تخریب عزت نفسش. و واقعا حد وسطی نداره. یا دارید عزت نفسش را رشد میدید یا اینکه عزت نفسش را خراب میکنید.

این قسمت خیلی جای تامل داره.

اگه در مورد این مطلب نظر یا تجربه ای دارید که احساس میکنید مفیده، خوشحال میشم نظر یا تجربه تون را از طریق کادر پائین همین صفحه برامون ارسال کنید.

تا قسمت بعد یا حق…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

جایگاه بنر

محتوای دلخواه